دیافراگم و چگونگی استفاده از آن

دیافراگم و چگونگی استفاده از آن

دیافراگم و چگونگی استفاده از آن

اگر شما چگونگی استفاده از دیافراگم دوربین را بلد باشید, می توانید با خارج کردن دوربین خود از حالت اتوماتیک و تنظیم نوردهی , تصاویر خارق العاده ای بسازید. در ادامه خواهیم دید که تغییر در دیافراگم از چه اهمیتی برخوردار است. دیافراگم درون لنز قرار دارد و میزان نور عبوری از لنز که به سنسور می رسد را کنترل می کند. به زبان ساده دیافراگم میزان باز یا بسته بودن روزنه ی لنز هنگام عکاسی را مشخص می کند. دیافراگم در دوربین عکاسی به تیغه‌هایی گفته می‌شود که درون لنز قرار دارند و با گشاد و تنگ شدن، میزان عبور نور را از روزنه میانی آنها که به آن اپرچر گفته می‌شود، کنترل می‌کنند.

این تیغه‌ها که به طور معمول 6 تا 9 عدد هستند، طوری طراحی شده‌اند که با بازشدن، میزان نور را زیاد و با تنگ شدن، میزان نور را کم می‌کنند. بسیاری از دیافراگم‌ها مانند عنبیه و اپرچر همچون مردمک چشم کوچک و بزرگ یا تنگ و گشاد می‌شوند و با این عمل نور کمتر یا بیشتری به درون دوربین راه می‌یابد.

زمانی که شما دکمه شاتر دوربین تان را فشار می دهید یک روزنه باز می شود که به سنسور دوربین شما اجازه می دهد تا منظره ای که شما مایل به ثبت آن هستید را ثبت کند. شماره دیافراگمی که شما تعیین نموده اید بر روی سایز روزنه تاثیر می گذارد. هرچه روزنه باز تر باشد میزان نور بیشتری به سنسور می رسد و هرچه بسته تر باشد نور کمتری به سنسور دوربین شما می رسد.

با گشاد و تنگ کردن این روزنه، نه تنها میزان ورودی نور به درون دوربین تغییر می‌یابد، بلکه عمق میدان نیز تغییر پیدا خواهد کرد. هرچه عدد دیافراگم، کوچکتر باشد، مساحت روزنه افزایش پیدا خواهد کرد و هرچه این مساحت بیشتر باشد، عمق میدان کمتر خواهد بود. به طور مثال، عمق میدان با f/22 بسیار بیشتر از عمق میدان با f/2.8 خواهد بود. روزنه دیافراگم با معیاری به نام f-stops اندازه گیری می شود.در اینجا ما میزان روزنه دیافراگم را با فرمت f/number نشان خواهیم داد.

برای مثال: f/2.8, f/4, f/5.6,f/8,f/22.

نکته ای که بسیاری از عکاسان نوپا را آزار می دهد این است که دیافراگم باز که میزان نور بیشتری را به سنسور می رساند با اعداد کوچک نشان داده می شود و دیافراگم بسته که میزان نور کمتری را به سنسور می رساند با اعداد بزرگ نشان داده می شود.یعنی در f/2.8 دیافراگم باز تر از f/22 است. شاید در ابتدا فکر کنید اشتباهی رخ داده اما با گذشت زمان به این قوانین عادت خواهید کرد.

عمق میدان و دیافراگم تغییر عدد دیافراگم تاثیرات بسیاری در عکس های شما دارد که باید آن ها را به خاطر بسپارید اما مهم ترین تاثیر آن عمق میدانی ست که در عکس های شما وجود خواهد داشت. عمق میدان (DOF) میزان فکوس عکس شماست. عمق میدان زیاد به این معناست که اکثر عکس شما در فکوس است و هیچگونه تاری ای در آن دیده نمی شود.

چه اشیایی که نزدیک به دوربین هستند چه اشیایی که از دوربین فاصله دارند.عکسی که در زیر مشاهده می کنید با f/22 گرفته شده،همانطور که می بینید پیش زمینه و پس زمینه ی عکس کاملا واضح است. نمونه عکس با دیافراگم بسته عمق میدان کم به این معنی ست که فقط قسمتی از عکس فکوس است و بقیه ی آن تار است.

برای مثال به عکس زیر توجه کنید:

نمونه عکس با دیافراگم باز همانطور که می بینید قسمت زرد رنگ گل فکوس است اما بقیه ی گل در حالی که شاید کمتر از یک سانتی متر با نقطه ی فکوس فاصله داشته باشند تار هستند.این یک نمونه برای عمق میدان کم است که با f/4.5 گرفته شده است.در ابتدا این قوانین می تواند شما را کمی گیج کند اما بهترین راه این است که به خاطر بسپارید عدد کمتر عمق میدان کم تری به شما می دهد و عدد بیشتر عمق میدان بیشتری به شما می دهد.با دو مثال در همین رابطه به شما کمک می کنیم تا بیشتر با این موضوع آشنا شوید.

دو عکس از یک صحنه با دو عدد دیافراگم مختلف گرفته ایم. عکس اول با f/22 و عکس دوم با f/2.8 گرفته شده است.تفاوت میان این دو عکس کاملا مشخص است.

در تصویری که با f/22 گرفته شده هر دو گل فکوس است و علاوه بر این پس زمینه نیز به میزان بسیار کمی تار شده است اما در عکس دوم که با f/2.8 گرفته شده گل سمت چپ فکوس است و گل سمت راست به دلیل فاصله ی کمی که با نقطه فکوس دارد کمی تار شده و پس زمینه به دلیل فاصله زیادش تا حد زیادی تار شده است. بهترین راه برای درک بهتر این آموزش،این است که همین حالا دوربین تان را بردارید و همین آزمایش را تکرار کنید.

نقطه ای را پیدا کنید که در کادر شما اجسامی با فاصله ی دور و نزدیک نسبت به دوربین تان وجود داشته باشد،سپس از همین صحنه یک بار با دیافراگم بسته و یک بار با دیافراگم باز عکس بگیرید. خیلی راحت متوجه تاثیر دیافراگم بر عمق میدان خواهید شد.

بعضی از انواع عکاسی نیاز به عمق میدان زیاد (دیافراگم بسته) دارند:

برای مثال در عکاسی از طبیعت یا مناظر اکثرا از دیافراگم بسته (شماره اف بالا) استفاده می شود.این تنظیمات به عکاس اطمینان می دهد که از دورترین جزئیات تا نزدیک ترین آن ها به وضوح در عکس مشخص خواهد بود.

در حالت دیگر،در عکاسی پرتره استفاده از عمق میدان کم بسیار کارآمد خواهد بود،زیر صورت سوژه را واضح و پس زمینه را کمی تار می کند و این میتواند جلوه ی بسیار زیبایی به عکس شما بدهد. زیرا فکوس بودن سوژه و تار بودن بقیه اشیای موجود در صحنه باعث می شود توجه مخاطب فقط به سوژه جلب شود. در این مورد شما باید از دیافراگم باز (عدد کمتر) استفاده کنید.

عکاسان ماکرو بیشترین استفاده را از دیافراگم باز دارند زیرا آن ها نیاز دارند فقط نقطه فکوس عکسشان واضح باشد تا دیگر اجزای تصویر توجه مخاطب را منحرف نکند و آن ها بتوانند مقصود و هدف خود را به ساده ترین شکل ممکن به مخاطب انتقال دهند. ضریب اف ها (f-numbers)، یک سری اعداد ریاضی هستند که بیانگر اندازه گشودگی دیافراگم هستند. این اعداد نقش مهمی در درک اینکه دیافراگم و نوردهی چه ارتباطی دارند، ایفا می کنند.

ضریب f ها را اینگونه نمایش می دهند، مانند f/5.6 که برای ضریب اف ۵٫۶ به کار می رود. ضریب f های استاندارد به صورت زیر هستند (با مقیاس full-stop یا پله کامل):

f/No. 0.7 ،1 ،1.4 ،2 ،2.8 ،4،5.6 ،8 ،11 ،16 ،22 ،32 ،45 ،64،90 ،128 ،180 ،256 تصویری برای فهم بهتر دیافراگم را با هم مشاهده می کنیم.

پیوند درونی:

آموزش پیدا کردن بهترین لوکیشن برای گرفتن عکس های پرتره